Na een uitgebreid ontbijt gaan we bij het gemeentehuis vragen waar we buskaartjes kunnen kopen. Vier behulpzame dames komen tot de conclusie dat 70 plussers gratis met het openbaar vervoer mogen reizen in Polen. We krijgen een reclame-tas van de gemeente mee en lopen naar de bushalte.

We nemen bus 204 van 11.22 uur naar Kotulin. De Duits sprekende chauffeur zet ons af bij de kerk van Aartsengel Gabriel. Nadat we de sfeervolle kerk hebben bekeken, gaan we op pad en lopen tegen onze route in. Achterom kijkend volgen we de schelpen van de Via Regia. Langs glooiende graanvelden lopen we naar beneden richting bosrand.

Nadat we wat boerderijen zijn gepasseerd, komen we bij het kleine kerkje van Legota, dat we eerder in de bus zijn gepasseerd. Zittend op de bank in het bushokje tegenover de kerk eten we onze boterham. Na de lunch lopen we verder achter het kerkje om naar een bos. Er vallen wat druppels, maar het zet niet door. We lopen het bos door en horen ineens een belletje: er passeert een trein over de onbewaakte overweg. In de verte zien we de torens van het kasteel dat achter ons hotel ligt. Een kilometertje verderop komen we bij de trap naar de kerk en het kasteel. Er tegenover staat een bord dat verwijst naar een massagraf van een kamp waar in de tijd van de Sovjets onwelgevallige mensen werden gedood.

We gaan de trap op en komen bij het kasteel waar Goethe nog op bezoek is geweest. In het poortgebouw is een cultureel centrum, boven in het hoofdgebouw de openbare bibliotheek, waar we even gaan kijken (maar dicht). Het café op de binnenhof is ook dicht, daarom gaan we om Mariette’s taart behoefte te bevredigen naar een soort tearoom naast het stadhuis. Mijn biertje daar is lauw; om dat te compenseren gaan we weer lekker zitten op het terras van ons hotel.

Het hotelrestaurant blijkt het enige in Toszek dat open is, dus eten we er weer.  Geen straf, want de gerechten (kip voor Mariette, tagliatelle met groene asperges voor mij) zijn weer heerlijk klaargemaakt. Onder het eten begint het te onweren en stortregenen waarvoor we al op de mobiel een ‘Polen alert’ voor hadden gekregen. Ineens valt het licht uit. Gelukkig is er minimale noodverlichting. Op onze kamer redden we ons met licht van onze mobiel  en van de gang, met de deur open. Na een uurtje is het probleem weer opgelost. 

[Show as slideshow]