Ojcow – Saspow
Pas om 9.00 u kunnen we ontbijten in ‘Bij de ooievaar’. We kunnen buiten zitten om onze pap met fruit (ik) en scrambled eggs (Mariette) te nuttigen.
Gepakt en gezakt gaan we rond 11.00 op pad, we lopen ons weggetje af door de rest van het dorp, langs mooie houten huizen en een groot hotel. We besluiten de trappen naar de burcht ruïne te beklimmen en 15 zloty te betalen om de historische plek en het uitzicht te bewonderen. Weer beneden gekomen staan we bij het vervolgen van onze route al snel bij het kerkje over het water, gebouwd in 1901.
We lopen een stuk langs de weg tot we een lang pad met treden naar boven worden gestuurd. Aan het eind daarvan staat een huis, waar net een man uit een auto stapt. Hij wijst op de schelp op mijn rugzak en spreekt ons aan. Hij blijkt de priester van zowel de barokke kerk naast het huis als het kerkje boven het water te zijn. Hij heeft zelf al de weg naar Santiago gelopen en gaat nu in etappes als pelgrim naar Jeruzalem. Hij vraagt of we wat willen drinken en even later zitten we met z’n drieën aan tafel met koffie en cheesecake. Hij brengt ook een stempel voor ons credential. Op zijn verzoek spreken we Frans met elkaar. Nadat we bij de voordeur foto’s met Stanislau hebben gemaakt, zegent hij ons en wenst ons ‘Bonne route’. Een bijzondere ontmoeting!
We kijken rond bij zijn kerk, die gewijd is aan Salomea. Zij was in de 13e eeuw priorin van de Clarissen. Na hun vertrek naar Krakau raakte het klooster in verval en werd pas in de 17e eeuw weer opgebouwd: de huidige kerk. We dalen geleidelijk weer af naar de weg en zien daar tot onze vreugde een restaurant.
We hadden sinds het ontbijt nog niks gegeten en doen ons nu tegoed aan Poolse soep met ei en een dikke worst. Verderop langs de weg passeren we de Knots van Hercules, de 18 m hoge vrijstaande rotspunt. Dan zien we het imposante 16e eeuwse kasteel Pieskowa Skala. Er is helaas geen tijd om het te bezoeken, want we moeten nog naar Saspow lopen waar we overnachten. Het kost moeite om het adres te vinden. Een behulpzame man weet ons het huis aan te wijzen. De accommodatie Agroturystyka U Pauliny bestaat uit een deel van de autogarage. De vrouw die de ruimte verhuurt, Paulina, komt met twee kinderen uit het huis. We communiceren via Google Translate.
Wanneer we ons hebben geïnstalleerd, lopen we de straat in waar een restaurant is. Helaas is het gesloten. Een passerende behulpzame tiener loopt met ons naar een woonhuis waarvan de garage is ingericht als winkeltje. We kopen brood, kaas, melk, een blikje vis en een blikje doperwtjes als avondeten. We bedanken het meisje uitbundig en gaan dan dineren in ons huisje.
Wat een “diner”