Brzeg –Wroclaw
Na een overdadig uitgestald ontbijt pak ik mijn rugzak. Bij de hotelbalie wil ik het ontbijt betalen, maar de vrouw gebaart dat het niet hoeft. Om 9.30 uur verlaat ik Villa Romero en loop naar het station. Vandaag wil ik de eentonigheid van de landschappen van de afgelopen dagen niet weer beleven.
Met de trein ga ik naar Wroclaw (Breslau). Op het perron spreek ik met een jonge vrouw die me wegwijs maakt. Op het station Wroclaw staat ze ineens weer naast me. In het Engels wijst ze mij de weg naar het hotel in het historisch centrum. Een wandeling van drie kwartier door de stad brengt me op het Rynek.
Kleur is troef in de oude binnenstad. In een koffiehuis, tegenover de groen glazenwand met fonteinen, drink ik koffie met een frambozencakeje. Rond 14.00 uur loop ik naar het Hotel Jazz waar ik een kamer heb gereserveerd voor 2 nachten. Ik laat de bagage achter op de kamer en ga de naar de kerk die is gewijd aan de Heilige Elizabeth (Swietiej Elsbietiej). Bijzonder is het met veel goud versierde orgel.
Bij een Café “Kombinat” op het terras bestel ik bier en maak een schetsje van de toren van de kerk waar ik was. Na verloop van tijd ga ik terug naar het hotel. In de binnenhof achter het hotel is een gezellig terras. Ik neem er plaats en bestel forel.
Weer op de kamer schrijf ik mijn verslag. Met Menno heb ik contact over de techniek van verwerken in Drive. Ik stel voor met mij vertrouwde Dropbox door te gaan. Dan belt Mariette vanuit de trein. Morgen blijf ik een dag in Wroclaw.
Mooie foto’s weer Wim en wat een mooie plaatsen heeft Polen toch.
Lieber Willem
Wir haben hier heute 38°C
Wie ist es in Breslau?
Buen cammino
Vandaag dus een mooie dag voor je! Kleurrijke, mooi gerestaureerde gevels die prachtig afsteken tegen een strakblauwe lucht; een jonge vrouw die komt en gaat en jou als een beschermengel de weg wijst; een uitgebreid en bovendien gratis ontbijt in het hotel en dan als hoogtepunt koffie met een frambozencakeje! Wat een contrast met de dag van gisteren, toen je na eindeloze, onverharde wegen met kniehoog gras tenslotte gezeten onder een treurberk je boterhammetje kon eten.