Dag 3 in Krakau
We gaan onze laatste dag in Krakau wat later de deur uit. We willen vandaag de buurt Podgorze, voormalig ghetto, aan de andere kant van de Wisla bezoeken. We lopen er via de Joodse buurt Kazimierz heen. Als we de Remuh Synagoge passeren en zien dat ze open is, gaan we naar binnen. We gaan op een bank in de gebedsruimte zitten. Vervolgens lopen we over de begraafplaats en zien de ‘Wall of Tears’, gemaakt van de brokstukken van graven die in de WOII door de Duitsers zijn vernield.
Dan lopen we naar de rivier en steken deze over via een voetgangershangbrug. Aan de kabels zijn figuren van acrobaten bevestigd. Op de andere oever lopen we naar het Cricoteka, een museum. We gaan er binnen om op de bovenste verdieping met zicht op de rivier koffie te drinken, met een van de heerlijke cheesecakes uit de vitrine. Naast ons neemt een Nederlandse man plaats waar we even mee praten.
Na de koffie lopen we naar het Plac Bohaterow Getta (Plein van de Ghettohelden). Daar werden Joden verzameld om afgevoerd te worden. We lopen vervolgens naar de bekende fabriek van Schindler. Er staat een lange rij voor de ingang. We besluiten het er naast gelegen Mocak Museum voor hedendaagse kunst te bezoeken. We nemen de tijd om een diversiteit aan werken te bekijken. Als we na anderhalf uur het museum verlaten, kunnen we bij de kassa een stempel krijgen voor ons Pelgrimspaspoort.
Morgen gaan we als pelgrim verder lopen. We lopen dan via de spoorbrug terug naar het centrum en gaan bij bar Hevre weer op een sofa zitten om wat drinken. Om half zes lopen we naar het Benedictusklooster. We hebben kaartjes voor een concertje met o.a. werk van Chopin. Aansluitend gaan we bij een Indiaas restaurant eten. Terug op de kamer begint Mariette met inpakken terwijl ik het verslag schrijf.
Goede reis verder.
Wat een indrukken!
Ik stuur julie twee foto’s van de Remuh begraafplaats uit de twintiger jaren.
Foto
Wat leuk, die foto’s, Piet! Hoe kom.je daar zo aan, of hoe kom je erbij ze te sturen?
Waarom ik ze stuur? Tja, in het heden zie je soms het verleden, hoewel daar moet je wel bij geholpen worden en dan zijn er gelukkig die oude foto’s. In het verleden bracht ik met studenten een bezoek aan Krakau en Lublin. Toen heb ik boeken mer illustraties gekocht, o.a. bij de onvolprezen De Slegte.