Een paar dagen geleden had ik niet genoeg geld om de slaapplaats te betalen. De dorpen die ik was gepasseerd hadden geen pinautomaat. Ik leende van Malcolm. Omdat ik hem niet meer heb gezien heeft Marijke hem betaald, dus nu moet ik haar terugbetalen. Ze stuurt me een sms met de boodschap, dat ze om 8.30 uur vertrekt van de kathedraal. Ik zie het bericht om 8.30 uur. Ik stuur een sms terug dat ik er aankom. Als ik na 20 minuten lopen aankom bij de kathedraal, is er niemand. Ik bel Marijke. Ze zegt dat Maria nog bij de zusters Franciscaine naast de kathedraal is en dat ik die het geld moet geven. Maria blijkt de stad in te zijn. Ik bel aan bij de zusters en vraag aan zuster die open doet of zij, als Maria terug komt, het geld aan haar wil geven. Daar is zij toe bereid. Opgelucht loop ik de stad in. Door de hellende straatjes kom ik uit op het plein bij de Halle de Marché, een mooi gebouw. Als ik er binnen rondloop, sta ik plots oog in oog met Maria. Bij een kop koffie in een café aan het plein, vertel ik haar het hele verhaal. Ze zal zorgen dat het geld bij Marijke komt. Morgen neemt ze de trein naar huis. Nadat we afscheid hebben genomen ga ik naar de kerk St Michel. Deze sfeervolle kerk staat midden in het centrum. Als ik terugloop naar het hotel koop ik onderweg een broodje. Op mijn kamer schrijf ik mijn verhaal. De middag besteed ik aan het Musée des Beaux Arts. Het is gevestigd in het is oude bisschoppelijk paleis. Eerst loop ik door de historie van Limoges. De maquettes van de verschillende fases van ontwikkeling van de stad maken de meeste indruk. De afdeling schilderijen bied een grote variëteit, van de middeleeuwen tot aan de impressionisten. Dan is er nog een uitgebreide afdeling medaille-kunst. Eenmaal weer buiten loop ik naar een historisch marktplein en drink wat in een Ierse pub. Op het grote scherm speelt Federer een tegenstander van de baan. Terug in het centrum kom ik bij een plein waar in een grote tent een Afrikaanse markt wordt gehouden. Ik kijk even rond en loop verder. Als ik een gezellige brasserie zie ga ik wat eten. Aan de andere kant van de straat staat het Grand Theater. Langzaam verzamelen zich steeds meer mensen bij de ingang. Als ik klaar ben met eten ga ik kijken wat er speelt. “Le sacre du printemps” een ballet van Igor Strawinsky. Op 29 mei 1913, precies 100 jaar geleden, was de première. Op het 2e balkon is nog een plek dus ga ik naar binnen. Een uur lang wordt er door ongeveer 20 dansers op heftige muziek spectaculair gedanst. Na de voorstelling loop ik naar het hotel en ga naar bed.

Klik hier voor de fotogalerij.