Dag in Osaka

Toen ik gisteravond in de lobby nog even op de hotelcomputer bezig was, raakte ik aan de praat met een Filipijnse jongen, die sinds 2 weken hier werkt als barkeeper. Hij leerde mij veel over de geschiedenis van de Filipijnen, en als gevolg daarvan, het gebrek aan eigen identiteit. Indo’s, Spanjaarden (de naam komt van Phillips II ), Japanners, Chinezen en Amerikanen hebben het land overheerst. Interessant verhaal. Vandaag is een dag om bij te komen. Einde van het pelgrimeren, geen henro meer, geen tempels meer. Na het ontbijt ga ik met de metro de stad in. Ik wil het Nationaal Museum voor Moderne Kunst bezoeken. Het museum bevindt zich merendeels onder de grond. Het valt op door een spectaculaire bovengrondse entree. Er is een overzichtstentoonstelling van het werk van Jiro Takamatsu (1936-1998). Hij maakt deel uit van de stroming midden vorige eeuw die wel de onderzoeks- of proceskunst wordt genoemd. Hij heeft in alle toonaangevende musea van de wereld geëxposeerd. Ik kende hem niet. Het is een verrassend boeiende tentoonstelling. Als ik na anderhalf uur weer buiten kom regent het. Ik ga in een portiek staan schuilen. Er staat een vrouw lunchmaaltijden te verkopen. Ik zie dat allerlei kantoormensen bij haar de lunch komen halen. Ik neem dus aan dat het goed is en koop ook een maaltijd. In een park ga ik onder een boom op een bank zitten lunchen. Daarna wandel ik terug. Als ik de hoofdweg verlaat kom ik in een gezellige winkelbuurt. Nadat ik een boulevard ben overgestoken ga ik bij Starbucks koffie drinken en schuilen voor de inmiddels zware regen. Via een overdekte straat en het winkelcentrum bij het Namba-station loop ik verder. Als het weer droog is ga ik naar het hotel. Nu is het wachten op bericht van de luchtvaartmaatschappij wanneer ik terug kan vliegen. Het is een heel boeiende tijd geweest. Ik heb veel van Japan geleerd, interessante mensen ontmoet en ook weer afgezien. Voldaan kijk ik terug op een boeiende tocht.

Klik hier voor de foto’s