Gröditz – Bautzen

Ik sta klaar om te vertrekken als Gudrun (Dr. Gudrun Hetzel) nog even langs komt. Pratend over slaapplaatsen in Bautzen, beveelt ze de Jeugdherberg aan. Vanwege de Zondag zijn andere onderkomens gesloten. Ik bel naar de Jeugdherberg en kan een plek krijgen. Ik groet Gudrun en ga op pad.

Ik loop eerst even langs de dorpskerk en dan ga ik het dorp uit. Het is half bewolkt maar de temperatuur is ca. 16 graden dus prima om te lopen. Door een glooiend landschap dat wordt gekleurd door witte bloesem en gele koolzaad loop ik naar Wurschen. Ook daar is een slot dat lijkt op die waar ik was. Gudrun vertelde mij dat hier een telg van de van Solmst woont. Ik loop verder en voor ik het dorp uitloop, ga ik even pauzeren. Daarna loop ik over een bolle akker naar Drehsa.

Als ik in dit dorp kom, tref ik midden op de weg een man met krukken. Als ik hem aanspreek kijkt hij me treurig aan. Het wil niet meer. Hij is 96 en allebei de heupen zijn versleten. Als een verzorgster hem van de straat helpt, wens ik hem het beste en loop verder. Nog lang speelt hij door mijn hoofd. Langs een klokkentoren loop ik de velden in.

Langs de weg staat een steen met een uitgehouwen kruis het ziet er oud uit. De verharding van de weg lijkt ook oud. Het zijn natuursteen brokken die het wegdek vormen. Ik loop nog een uur en pauzeer dan in het gras bij een spoor. Daarna volgen wat dorpen waar weinig interessants te beleven is. In de lucht vormen zich donkere wolken en het gaat regenen. Ik trek de regenjas aan om daarna naar Baurzen te lopen. Aan de stadsrand aangekomen is het weer droog. Ik loop langs de invalsweg naar het centrum.

Na wat zoeken vind ik met behulp van een echtpaar de Jeugdherberg. Deze blijkt in een oude toren van de stadswal te zijn. Ik stap er binnen en schrijf me in. Als ik een eenpersoons kamer heb gekregen ga ik de stad verkennen. Opvallend is de tweetaligheid. Bautzen is een belangrijk centrum van de kleine Sorbische gemeenschap met een eigen taal. Alle aanduidingen, inclusief de straatnaamborden, zijn tweetalig. De Sorben hebben ook een eigen museum tegenover het slot van Bautzen.

Ik loop een rondje door de stad. Het is een mooi en goed onderhouden centrum. Er zijn veel torens te zien. Daarna ga ik naar de Senfstube, een restaurant gebaseerd op traditionele mosterdgerechten. Ik bestel Bautz’ner Senfbraten, vlees, zuurkool en hefeknödel. Alles overgoten met een mosterdsaus. Na het eten loop ik terug naar de herberg en bekijk wat de dag van morgen zal brengen .