Ik ben vroeg wakker. Ik stuur een bericht naar Menno om hem te feliciteren met zijn verjaardag. Als ik alles in de rugzak heb gepakt ga ik op pad. Er hangt een dikke mist. Ik steek de Donau over. Deze ontspringt hier vlakbij. Het is hier nog een stroompje. Na een stukje langs een grote weg, loop ik een bos in. Hier en daar is het pad overgroeit met gras dat nat is. Al snel zijn mijn broekspijpen ook kletsnat. In het bos klinkt de roffel van een specht. Even later springt een ree over het pad. Nadat ik een sompig stuk door ben gelaveerd, kom ik op een bospad. Dit gaat naar een huis op een heuvel. Daarna loop ik het bos uit het akkerlandschap in. Vlak voor ik het dorp Überaldingen inloop komen twee mannen me achterop lopen. We praten onder het lopen met elkaar. Ze vinden mijn tocht bijzonder. In het dorp gaat ieder zijns weegs. Ik loop een stuk door de akkers naar Biesingen. Bij de kerk kom ik de twee mannen weer tegen. Ze geven me allemaal aanbevelingen voor de route. Uiteindelijk loop ik een stuk met ze mee. Onderweg verteld de jongst dat hij een zoon heeft verloren aan bloedkanker. We praten er over. Voor we uit elkaar gaan worden foto’s gemaakt. Ik ben nog maar een kwartier aan het lopen of ik krijg een mail. Hij heeft de site bezocht en een bericht achter gelaten. Ik loop verder en ben rond 12.00 uur in Bad Dürrheim. Er is rond het Raadhuis en het Kurbad een vlooienmakt georganiseerd. Bij een café drink ik koffie. Als ik de kaart heb bekeken, besluit ik 5 km door te lopen naar Schwenningen. Juist op het moment dat ik daar arriveer, komt de zwarte bewolking die al even dreigde tot ontlading. Bij de eerste druppels loop ik een tent in die voor een café is gezet. Er breekt een geweldig noodweer los. Na een half uurtje wordt het wat minder. Ik ga verder en loop de stad in. Ik besluit niet in de tent te gaan slapen. Na wat zoeken vind ik een eenvoudig hotel en neem een kamer.

Klik hier voor de foto’s