Hermonville – Reims

In de ontbijtkamer zit al een Engels stel als ik binnen kom. Voor mij is een aparte tafel gedekt. Als ik klaar ben betaal ik de (hoge) rekening en loop het dorp uit. Als ik een bos in ben gelopen en een koolzaadveld ben gepasseerd, volgt een sterk stijgend pad. Ik volg een deel van de GR145. Ik heb het zo warm gekregen dat ik boven gekomen mijn jas uit doe. Het gaat vlak verder door een bos. Ik wijk af van de route en loop naar Chenay. Daarbij passeer ik een groot kruis. Het is het zoveelste herdenkingsmonument voor de gevallenen uit WOI. Hoeveel van die monumenten “les morts pour de la patrie” ben ik al gepasseerd? In WOI vielen in 4 jaar tijd 65 miljoen doden uit 35 landen lees ik op Wikipedia. Te bizar. Ik loop naar het dorp Merfy. Als ik in de bar wil koffie drinken zit het Belgische stel er al. Ik ga bij ze zitten en samen drinken we koffie. Dan lopen we verder en zijn al snel de snelweg A26 over. Door de buitenste ring van industrie komen we bij een kanaal. Op een bank langs het kanaal ga ik even pauzeren voor de lunch en de Belgen lopen door. Dan ga ik verder tot ik bij het CIS ben. Ik herken het nog van5 jaar geleden. Op de weg naar Santiago was ik hier met Herman de Ridder. Ik ga er binnen en reserveer voor 2 nachten. Als ik mijn rugzak op de kamer heb gezet loop ik naar de kathedraal. Daar word ik ontvangen net als 5 jaar geleden door de organisatie van pelgrims. Ook nu is de voorzitter aanwezig. We praten even en ik krijg daarbij de tip om bij de VVV een boekje te halen over de route. Nadat ik een stempel heb gekregen ga ik dat doen. Vervolgens loop ik wat door de stad. Ik eet een ijsje en ga dan terug naar mijn onderkomen. Bij een supermarkt haal ik ingrediënten voor een maaltijd en ga dan naar mijn kamer. Na het eten was ik sokken en t-shirt en ga wat lezen en schrijven.