Maastricht Visé
Maanden lang ben ik bezig geweest met de voorbereiding. Toch is het spannend als ik de deur achter mee dicht trek. Het is 6.00 uur en nog donker. Met de bus naar het station en dan met de trein. Om 10.30 uur ben ik in Maastricht.Eerst ga ik naar de Onze Lieve Vrouwen kerk. In de bid-kapel steek ik een kaars aan. Als ik de kerk in loop is er een mis gaande. In de kapel spreek ik iemand aan die de vloer aan het vegen is. Ik vraag of hij mij kan zeggen hoe ik aan en stempel kom. Hij neemt me in snel tempo mee naar de sacristie. De mis is afgelopen en dan komt de pastoor daar naar toe. Als de man die me binnen heeft gelaten aan de pastoor vertelt wat ik ga doen krijg ik een hand en de zegen. Kennelijk is hij er niet gerust op want hij vraagt of ik mijn mobiel wel bij me heb. Als ik wil vertrekken kom ik nog en vrouw tegen. Ze ziet meteen dat ik pelgrim ben, vraagt mijn naam en beloofd een weestgegroetje voor me te bidden. Even later sta ik buiten en krijg nog en groet van de pastoor die op de fiets het plein af rijdt.
Ik ga in een café bij de brug koffie drinken. Het is over 11.00 uur als ik de brug over loop en begin aan mijn eerste etappe. Het gaat langs de Maas naar het zuiden. Tegen 13.00 uur ben ik in Oost Maarland waar ik op en bankje pauzeer en lunch. Vervolgens gaat het langs Eijsden naar de Belgische grens. Om 15.30 uur ben ik in Visé. Bij het sportcomplex is een slaapgebouw waar pelgrims kunnen slapen. Na en hoop onduidelijkheid of het vandaag wel kan vanwege een bijeenkomst van de politie blijkt het toch te kunnen. Even later ben ik de enige in een leeg gebouw. Nadat ik me heb geïnstalleerd ga ik naar een restaurant naast het sportveld. Na het eten ga ik naar mijn kamer een lees nog wat voor ik ga slapen.
Bekijk hier de foto’s van de eerste etappe van Maastricht naar Visé.
Hai Wim,
Zoals jij beschrijft hoe je als pelgrim behandeld wordt, zo zul je dat de rest van je reis ook ondervinden. En hoe verder je gaat, hoe warmer de ontvangst zal zijn. Succes!
Wim, als ik Hinke d’r uitspraken mag geloven denk ik dat ik er de volgende keer op m’n Spartamet achteraan rijd !
Hai Wim,
Wat een sportieve jongen is dat toch, die Jan Suzuki. Kom Jan, wees een echte vent,en doe het op een gewone fiets zonder versnellingen!
Wim, Hinke kan wel meerijden achterop mijn Spartamet met haar “trekzak”!! Kan het ook nog gezellig worden.
Wim heel veel succes. Ik heb al met plezier jouw eerste verslagen gelezen.