Kokubu – Kinashi

Voorbereid op regen stap ik al om 6.00 uur de deur uit. Het is nog droog. Na een half uur stijgen, doe ik de jas weer uit. Het regent nog niet en het is me te warm. Geleidelijk gaat het steiler omhoog. Zodra de asfalt stopt, wordt het pad zo steil, dat het meer een trap is. Zo stijg ik in tweeënhalf uur naar bijna 400 meter. Ik kom op het Goshikidai Plateau. Voor tempel 81: Shiromineji loop ik een stuk naar het westen. Het complex ligt mooi in he groen op verschillende terrassen. Een aardige Japanner komt naast me staan. Hij legt in het Engels uit, dat hier een keizerlijke tombe is. In een machtstrijd 900 jaar geleden, delfde keizer Sutoku het onderspit. Hij trok zich terug in deze tempel en leefde er tot zijn dood. Men streedt kennelijk niet om te doden. Verder vertelt de man, dat de Japanners van de Chinezen hebben overgenomen, elk jaar naar een dier te noemen. Het is nu het jaar van de muis. Bij het srrempelbureau neem ik afscheid van hem. De route naar tempel 82: Negoroji. gaat door het bos. Er staan veel informatieborden over de natuur langs de route.Op het hoogste punt van het plateau staat een automaat. Ik neem wat koffie. Er beginnen wat druppels te vallen. Het wil echter geen regen worden. Tempel 82 ligt mooi tegen een berg. Het vele groen geeft het een relaxte sfeer. Voor het eerst is hier een tempel rond een hof /patio gebouwd. Als ik na het tempelbezoek verder wil lopen, kan ik het juiste pad niet vinden. Er staat een veelheid aan borden die ik niet kan lezen. Er is ook niemand in de buurt, die ik het kan vragen. Na bestuderen van de kaart kies ik een pad. Al snel krijg ik het gevoel dat het niet klopt. Na een kwartier besluit ik terug te gaan. Ik waag nog een andere poging maar die loopt ook vast. Ik besluit dan maar de weg te volgen naar beneden. Dat is wel om, maar dan weet ik waar ik uitkom. Ik krijg er geen spijt van. Vanaf de weg is er een prachtig uitzicht op zee en op de stad Takamatsu en op de zee. Via hoofdwegen loop ik de stad in. Anderhalve kilometer voor de ryokan begint het echt te regenen. Ik trek mijn regenkleding aan en loop naar de ryokan. Daar wacht de ofuro, uitrusten en een heerlijke maaltijd.

Klik hier voor de foto’s