Laon – Corbeny

Het is droog als ik aan de overkant in het hotel ga ontbijten. Daarna reken ik af en haal mijn spullen uit het appartement. Eerst loop ik naar de gotische kathedraal. Ik maak wat foto’s en kijk dan even binnen. Dan loop ik door de historische straten naar de rand van de stad. Daar is het uitzicht over de omgeving. Bij een Evangelische kerk daal ik een trap af en kom beneden in een gewone buitenwijk. Ik houd de pas even in om een felicitatie naar de jarige Sietse te sturen. Vandaag wordt hij 4 jaar. Het eerste dorp dat ik tegen kom nadat ik de stad heb verlaten is Leuilly. Het heeft een historische dorpskerk. Door de regen van gisteren zijn de onverharde paden voorzien van vele plassen. Bij de ingang van een bos zijn de paden zo diep uitgesleten door zware voertuigen dat er hele meren zijn ontstaan. Het is zoeken naar een droog doorkomen tussen de bomen. Nadat ik een weg ben overgestoken, is het pad beter begaanbaar. Ik kom uit in een dorp waar ik even stop voor een pauze. In het volgende dorp is er Brocantemarkt in het centrum. De hoofdstraat is vol met mensen. Ik probeer er door te komen. Als dat is gelukt, loop ik het dorp uit. Ik zie in de berm een vrouw zitten en een man staan. Het blijkt het Belgisch stel dat mij op de site volgt. Zij heet Myriam. We praten even. Zij lopen ook naar Reims. Ik loop verder en even later halen ze mij in en ik laat ze gaan. De landschappen waar ik nu doorloop zijn prachtig. Niet meer die grootschalige landbouw maar lieflijke heuvels en dalen bekleed met veelsoortige bomen en struiken afgewisseld met witte volop bloeiende meidoorns en hier en daar een gele vlek van koolzaad. Daartussen ontwaar je kleine dorpjes, meestal met een kerktoren als uitroepteken van hun bestaan. In Bouconville-Vauclair pauzeer ik op een muurtje bij de Mairie. Als ik vervolgens het dorp uitloop, word ik aangesproken door een vrouw die van een erf komt gesneld. Het blijkt de eigenares van het hotel dat ik heb gereserveerd. Ze wil nog even zeggen dat de sleutel klaar ligt. Bij aankomst na de laatste twee kilometer blijkt dat ook zo te zijn en kan ik naar mijn kamer. Ik neem een douche en schrijf daarna mijn verslag. 0m 19.00 uur is het eten opgediend. We gaan aan een ronde tafel zitten, de Belgen en ik. De vierde is een man uit Argentinië. Na het eten gaat ieder naar zijn kamer.