Ik loop de straat naar beneden, de poort door naar de bar om er koffie en een broodje als ontbijt te nemen. De Zwitsers zitten er ook. Zij vertrekken kort nadat ik aankom. Ik bekijk hoe de route de stad verlaat en stap ook op. Nog lang blijft de hooggelegen stad te zien. Al snel ben ik op de Via Cassia Antico. Van deze Romeinse weg die van Rome naar het Noorden loopt, is niet alleen het verloop over gebleven maar zijn ook delen van het originele plaveisel nog aanwezig. Gek idee, dat ik op dezelfde stenen loop als de Romeinen ca. 2000 jaar geleden. Na de Via Cassia loop ik weer op zanderige landwegen. Plotseling steekt een grote kudde schapen over. Ik moet wachten tot ze voorbij zijn. In de stofwolk die ze achterlaten loop ik verder. Als ik even onder een boom in de schaduw zit te rusten, besluit ik in een hotel te overnachten. Na 5 uur lopen ben ik in Viterbo. Als ik de stadspoort ben gepasseerd is het niet ver naar het hotel dat ik heb gereserveerd. Na een douche ga ik de stad bekijken. Ik loop naar de kathedraal San Lorenzo. Na WOII in oorsponkelijke Romaanse stijl herbouwd. Ernaast staat het Palazzo dei Papi. Vanaf de 13e eeuw waren de pausen in deze stad gevestigd. Later gingen ze naar Rome. De stad wordt dan ook wel “Klein Rome” genoemd. Vorvolgens loop ik door het middeleeuwse stadsdeel. Het is een schilderachtig geheel. Als ik op een plein aankom ga ik bij een bar wat drinken en maak ren schetsje. Daarna loop ik terug naar het hotel. Na een rust uurtje ga ik wat eten. Weer terug op de kamer zet ik de tv aan. Jammer dat alles Italiaans wordt nagesynchroniseerd, zelfs Trump en Poetin. Ik ga slapen.