Prrenjas-Lin

Na een ontbijt in het naastliggende hotel gaan we rond 9.00 uur op pad. De eerste paar kilometers lopen we langs de hoofdweg. Door de aanwezigheid van water uit de bergen zijn er opvallend veel autowasserijen langs de weg. We verlaten de hoofdweg om aan de beklimming te beginnen.

Tussen een paar huizen gaat het meteen steil omhoog naar een kleine moskee. We worden gezien en toegezwaaid. Ook krijgen we weer een paar trossen druiven toegestopt. Het smalle steile pad brengt ons twee keer bij de autoweg die omhoog slingert en die wij oversteken. We komen op het hoogste punt, waar hotel Odessa staat. Het wordt gerestaureerd achter een groot bouwhek, ook de benzinepomp is dicht. Gisteren overwogen we nog om naar dit hotel door te lopen, omdat het in de gids wordt aanbevolen. Goed dat we dat niet hebben gedaan!

We beginnen aan de afdaling (helaas moeten we langs de autoweg) en werpen een eerste blik op het Meer van Ohrid. In een schapenwei pauzeren we in het gras. Daarna blijven we de autoweg volgen, maar veiligheidshalve achter de vangrail. Na een paar haarspeldbochten komen we op een parkeerplaats. Daar ontmoeten we een Nederlands (Gronings) stel op vakantie. We wisselen wat ervaringen uit. Kort daarna slaan we af naar een kleinere weg naar het mooi aan het meer gelegen Lin.

Van bovenaf zien we diverse Hoxha bunkertjes in de velden. In het authentieke vissersdorp hebben we een kamer gereserveerd bij Guesthouse Erda. Door het enige straatje, ingeklemd tussen de berg en het meer, lopen we tot we tegenover de Orthodoxe kerk Erda hebben gevonden. Wanneer we het huis binnengaan, zit daar een priester koffie te drinken, het blijkt de patriarch van de provinciehoofdstad. Even later zitten we in fauteuils op ons balkon, met uitzicht op de kerk en een balkende ezel, en zien de patriarch in discussie met de vader van onze gastheer. Daniela, onze gastvrouw, komt ons een glas sap brengen.

Boven het dorp is er een Romeinse basilica opgegraven, waar we naar toe lopen. Helaas blijkt de site gesloten. We lopen langs het hek en kunnen dan wel de fundamenten van de basilica zien. We kunnen daarna van bovenaf ons guesthouse zien en kijken prachtig over het meer. Na wat onweersgerommel gaat het regenen. We lopen snel naar beneden.

Daniela heeft ‘koran’ klaar gemaakt: Ohrid forel, gevangen door haar man Erda, die elke ochtend om 04.00 uur met zijn vader in een klein bootje ver het meer op gaat om die te vissen, van 50 m diepte. We kunnen vanwege de regen niet op het leuke terrasje boven het meer zitten, maar mogen in de ‘salon’ eten aan een laag tafeltje. We hebben een fles wijn erbij besteld, gemaakt door ‘opa’. Druiven en een appel zijn het toetje. Daarna trekken we ons op onze kamer terug.

Gelopen 15.13 km