Saijo – Komatsu

Vannacht heeft het flink geregend. De lucht is nog grijs van het vocht. De bergen, die ik ga beklimmen, zijn gedrapeerd met dikke wolken. Vanaf mijn hotel loop ik twee uur om aan de voet van de berg te komen. Dan gaat het omhoog. Eerst nog geleidelijk langs de weg tot bij een rustplaats. Daar tref ik een vrouw, die me voorbij liep toen ik even pauzeerde. Dan gaat het via ruige rotspaden, steil omhoog. Ik heb drieënhalf uur nodig om boven te komen. Het is een ware aanslag op de conditie, vooral ook vanwege de vochtige warmte. Als ik bij de tempel 60: Yokumineji aankom zit de vrouw die me inhaalde er op een bank bij te komen. Ik ga bij haar zitten. We wisselen een paar woorden. Even later komt Kathy boven. Ook hij heeft het zwaar gehad. We praten even. Hij blijkt dezelfde ryokan te hebben gereserveerd vanavond. Nadat ik een stempel heb gehaald, ga ik beginnen aan de afdaling. Ook dat vergt het een en ander, vooral van de knieën. In tweeënhalf uur ben ik beneden en loop naar tempel 61: Kouonji. Ik tref er de Engelsman van een week geleden. De tempel is een groot naoorlogs gebouw in twee verdiepingen. Beneden zijn de tempelruimtes voor dagelijks gebruik, boven is een grote zaal met stoelen rond een groot bhoeddabeeld. In verband met een wonder, waardoor een dood gewaande baby toch gezond werd geboren, komen mensen hier bidden voor een gezonde zwangerschap. Als ik weer vertrek, komt de vrouw aanlopen, die ik eerder trof. Tempel 62: Hojuji is erg simpel. De Engelsman zit er ook. We praten over de ontspannen en sfeer op Shikoku. Dan ga ik naar de ryokan, die vlakbij ligt. Ik doe de was en neem een bad. Om 18.00 uur is het etenstijd. Nog niet eerder heb ik een “nabe” maaltijd gehad. Een pot op een aanrander, met daarin kokend water met wat kruiden. Daarnaast een bord met stukjes vlees, diverse groenten en verschillende paddenstoelen. De bedoeling is dat je zelf alles kookt, in een bakje saus doopt en opeet. Kathy legt uit dat het een traditioneel Japans eten is. Ik vind het erg smakelijk. Na het eten gaat ieder naar zijn kamer.

Klik hier voor de foto’s