Bij het ontbijt met o.a. scrambled egg gaan ook wat boterhammen met kaas in het tasje van Mariette voor de lunch. Op de kamer pakken we de rugzak in en verlaten het hotel. We lopen hetzelfde landweggetje terug dat we gisteravond naar Pasja toe liepen, nu naar de andere kant van de snelweg.

Het gebied waar we door lopen heeft een dicht netwerk van spoorwegen die we veelvuldig oversteken. Bij een brede open strook in het bos (brandsingel?) aangekomen, moeten we bij gebrek aan pad onze weg door de vegetatie zoeken. Met roze modder aan onze schoenen bereiken we uiteindelijk een weggetje dat ons naar het gehucht Niwa brengt.

Tot onze verrassing zien we bij een gebouwtje een bord met een ‘I’ staan. Hopende op een Tourist Information gaan we naar binnen. IJdele hoop, de deur met de ‘I’ is dicht. Wel vinden we in een rekje (voor t eerst) een folder van de Via Regia in deze regio! We worden in de gang aangesproken door een vrouw, die, zodra ze begrijpt dat wij buitenlanders zijn, verdwijnt en terugkomt met een meisje van een jaar of 17, die heel redelijk Engels spreekt. We vragen of we ergens kunnen koffiedrinken. Zij biedt aan koffie voor ons te maken. Er komt een jongen bij, die aan de gang gaat met een espresso apparaatje. Ze blijven bij ons staan praten: ze blijken met een groepje van school een paar dagen in dit hostel te verblijven voor theater workshops. Ze zijn heel enthousiast ons te ontmoeten en vragen steeds wat we willen weten. Het enige wat we terug kunnen doen is hun koekjes uit de rugzak aanbieden. Wanneer de docente komt zeggen dat de groep op pad gaat, gaan wij mee naar buiten, maken wat foto’s en gaan ook weer verder. Een leuke ontmoeting!

Via een boerderijtje met muurschildering van Sint Hubertus lopen we het bos in. We maken een doorsteek naar Macski. Op een heuveltje midden in het dorp liggen een kerkje, een kapelletje en een losse klokkenstoel, een sfeervol plekje. We gaan er op een bankje een appel eten. Via een hoge voetgangersbrug steken we een aantal treinsporen over. Tussen de sporen staat een groot, dichtgetimmerd station. Een eind verderop lopen we langs een meer met veel vissers, en een vervallen restaurantpaviljoen. Gaandeweg naderen wij onze overnachtingsplaats Kazimierz. In plaats van langs de drukke weg meanderen wij door een wijk met gekleurde Oostblok flats. Ongetwijfeld voor de mijnwerkers van de nabijgelegen mijnen: we zien in de buurt een mijnschacht. Langs een grote Aldi komen we bij ons Eurohotel in een zakelijk gebouw.

Het is lastig een eetgelegenheid te vinden in dit toch wel armoedige dorp. Via Google maps komen we 2 km verderop in een paviljoen in een heel mooi park terecht. Daar kunnen we op het terras een (lekkere!) pizza eten. Om 20.00 u lopen we weer langs de doorgaande weg met slecht onderhouden huizen en het typische Soviet Cultuurpaleis terug naar ons hotel.

[Show as slideshow]