Sobrado dos Monxes Miraz

Gelukkig lopen hier geen wekkers om 5.30 uur af. De eerste hoor ik om 6.30 uur. Een kwartier later sta ik op en maak me klaar voor vertrek. Bij de bar neem ik eerst nog een koffie en een croissant. Even voor 8.00 uur ga ik op weg. Meteen bij de uitgang van het dorp kom ik op een splitsing voor een keuze te staan. OLYMPUS DIGITAL CAMERAEen goede kaart is onontbeerlijk. Ik neem een beslissing en loop een uur. Dan bekruipt me het gevoel dat ik verkeerd loop. Als ik een aanwijsbord zie naar een dorp op de route weet ik het zeker. Ik sla de weg in en loop door een mooi landschap naar O Mesón. Daar pak ik de route op. Ik heb ca. 3 kilometer omgelopen. De eerste bar die ik tegenkom drink ik koffie. Verder lopend kom ik nu weer af en toe tegenliggende pelgrims tegen. Ze groeten allemaal en sommigen stoppen voor een praatje. Ik passeer het hoogste punt van de Camino del Norte op 714 meter bij Marco das Pias. Als ik de provinciegrens tussen la Coruña en Lugo ben gepasseerd maak ik een doorsteek bij Cibreiro. De volgende stop in in Roxica bij een boerderij met een kleine bar, winkel waar men producten van eigen makelij verkoopt. OLYMPUS DIGITAL CAMERAIk lunch er met melk, kaas, chorizo en brood. Dan loop ik tot vlak voor Miraz. Daar mis ik een afslag. Als ik er achter kom vraag ik een vrouw bij een boerderij de weg. Ze stuurt me de verkeerde kant op. Na 2 kilometer kom ik er achter en loop terug. Redelijk met de pest in kom ik in Miraz. Dan is ook de herberg nog vol. Gelukkig zal de kerk als opvang dienen. Uiteindelijk zoals het al eeuwen dolende pelgrims heeft opgevangen. Douchen en eten kan wel in de herberg. Om 20.00 uur ga ik naar de bar. Niet veel meer als een normaal woonhuis. Ik drink wat en schrijf wat. Langzaam is het zo vol dat ik terug ga. De Amerikaanse hospitalero biedt me wat empanada aan. Om 21.30 uur doet een dame die de sleutel heeft het kerkje open. In optocht lopen we met 11 man met haar mee. Ik denk aan de koeien die ik eerder vandaag op de weg zag. Er zijn geen voorzieningen in de kerk, dus slapen we op de kale vloer.

Klik hier voor de foto’s.