Na een uitgebreid ontbijtbuffet in de kelder verlaten we EuroHotel om weer naar het park te lopen. Gisteravond zaten we bij het Paviljoen op het terras. Het park is mooi en groot met veel vijvers, en allerlei kinderboerderijdieren. We volgen de gele schelpen, lopen langs een visvijver het park uit en steken een weg over.

Na een moerasgebiedje lopen we onder een snelweg door. De omgeving is vol opslag terreinen met nieuwe auto’s. We vinden met moeite ons pad, moeten een spoorbaan overklimmen. Het gaat verder door het groen en bereikt de rand van Dabrowa Gornica. Via een voetgangerstunneltje onder de rondweg door gaan we even uitrusten op een bankje in een parkje. We besluiten af te wijken van de drukke weg en door de woonwijken te lopen richting de meren. Er staan veel grote woonblokken, arbeiderswoningen uit de Soviettijd, inmiddels gerenoveerd en geschilderd in diverse kleuren. Op de flats is de straatnaam en nummer aangegeven in sjabloonletters. Een Engelssprekende man wijst ons een tunneltje naar andere kant van de spoorlijn.

In de warmte van de middag lopen we naar de oever van het meer. Het is er druk op het zandstrand en er is een soort boulevard. We gaan zitten op een bank om te lunchen met zicht op het meer. We verlaten daarna het meer en lopen Park Zielona in. Het is een verrassend mooi aangelegd park, groots en geometrisch van opzet. We gaan het park uit en staan meteen in het volgende park. Een ronde tempel trekt de aandacht. We komen bij een weg en volgen deze tot de brug over de Carna Przemsza. Op de oever van dit riviertje lopen we helemaal door tot we in Bedzin aankomen.

Na wat zoeken komen we via armoedige bebouwing (in wat voor gribus zijn we nu beland?) bij ons hotel Orange Tree. De vriendelijke man bij de receptie biedt ons een kamer in de Businessclass voor dezelfde prijs (95 euro voor 2 nachten) met keukentje. Wanneer we ons geïnstalleerd hebben, lopen we wat in de omgeving rond. Veel leegstaande of vervallen huizen, geen levendigheid op straat. De hotelmanager had ons restaurant Tre Amici aanbevolen. We vinden het naast het stadion (‘Arena’).

Het terrasje bestaat uit een aantal vierkante prieeltjes, omgeven door moderne borders met paarse bloemen. In een van die gezellige hoekjes gezeten bestellen we allebei eend. Goed roze gebakken, met zoete aardappel, wilde broccoli en een paar stengels rabarber als garnituur op het bord. Ik neem nog een door de leuke serveerster aangeprezen ijsje toe: een hoorntje met mokka en kokosijs. Na het eten drinkt Mariette op de kamer nog een kopje thee, en schrijven we het verslag.