Villaviciosa La Isla
Om 7.30 uur wil ik gaan ontbijten, maar alles is nog in ruste. Na een half uur komt er wat beweging. Sap, koffie en een zoet taartje, daar moet ik het ontbijt mee doen. Ik reken af en vertrek. Het belooft weer een mooie dag te worden. De route is niet moeilijk. Het gaat sterk op en neer. Af en toe zijn de uitzichten, als de ochtendnevel is opgetrokken, ware plaatjes. Na anderhalf uur ben ik bij de herberg in Sebrayu. Ik ben blij dat ik daar niet voor heb gekozen. Het is in de verlatenheid. Er volgt een klim naar Priesca. Het preromaanse kerkje San Salvador is gesloten. Ik pauzeer naast de kerk en eet een sinaasappel. De weg blijft op hoogte. Er komen van tijd tot tijd pelgrims voorbij. Allemaal jonge mensen. Ik maak af en toe een praatje. Opvallend hoeveel Duitsers er tussen lopen. Het is 13.00 uur als ik in Colunga ben. In dit levendige stadje is het markt. In een bar drink ik wat. Het plaatsje is tegenwoordig bekend om zijn prehistorisch park. Er schijnen hier nogal wat resten van dinosaurussen te zijn gevonden. Via een mooi aangelegd pad langs de weg kom ik in 3 kwartier in La Isla, een klein oud plaatsje. Buiten het dorp zijn wat toeristische activiteiten, maar het dorp is nog mooi in tact. De mooie Santa Maria de Tona is pas gerestaureerd en staat er prachtig bij. Ik meld me bij de herberg. Angelita is een vrouw van tegen de 80. Zij beheert en regeert de herberg. Eerst moet ik mijn gegevens voorin mijn Credential schrijven anders wordt er niet gestempeld. Er zijn al meerderen aangekomen en in optocht lopen we achter Angelita naar de oude school. Als ik mijn spullen heb neergelegd trek ik mijn zwembroek aan en ga naar het strand om in zee te zwemmen. Het water is fris maar heerlijk. Door de ligging van de baai, achter een paar grote rotspartijen, is het water kalm. Als ik klaar ben met baden ga ik onder de platanen tegenover de kerk lunchen. Het kerkje inspireert me tot het maken van een schets. In de herberg is het inmiddels vol. In de loop van de avond ga ik weer naar het terras onder de platanen. Ik telefoneer met Maaike. We praten uitgebreid bij terwijl ik een wijntje drink. Dan ga ik, tot de herberg sluit, zitten lezen onder het genot van croquetas.
Geef een reactie