Castro Urdiales Bilbao

10 reacties

Voordat om 7.00 uur het licht aan gaat ben ik wakker. Ik blijf liggen tot de meesten weg zijn. Als ik buiten kom is het nog droog. Zodra ik, na een ontbijt bij een bar in het centrum, de stad uitloop kom ik de Noorse vrouwen weer tegen. DSCF1182Ze zijn optimistisch over het weer. Ik heb een ander idee. Ik ben de stad nog niet uit of het regent. De poncho moet weer tevoorschijn komen. Na 2 uur lopen in de regen stop ik bij een bar op een kaap. Een mooie plek maar daar is nu weinig van te zien. Er komt een groepje Fransen binnen, ook verregent. Langs de weg waar nauwelijks verkeer is, loop ik naar de grens tussen Cantabrië en Bizkaia. Weer een plek om te pauzeren. Bij de bar vertrekt een Nederlands stel. Ik maak een praatje met ze. Na de koffie besluit ik niet naar Pobeña te gaan en verder te lopen naar Portugalete. In las Carreras ben ik weer aan een pauze toe. Door de voortdurende regen wordt de gids die ook steeds uit mijn broekzak haal behoorlijk nat. DSCF1194Bij een splitsing kies ik de verkeerde weg. Hierdoor loop ik 2 km om. Uiteindelijk kom ik in Portugalete. Als ik daar naar de herberg vraag weet niemand te vertellen waar ik moet zijn. Met regen in een voorstad van Bilbao lokt me niet. Mijn gevoel zegt dat het moet lukken om Bilbao te bereiken. De werkelijkheid is dat ik nog 15 kilometer van Bilbao verwijderd ben. Met een bijzondere hangende veerpont kom ik aan de overkant van de rivier. Een Duits stel dat ik tegenkom zegt dat het een lange ongezellige wandeling is langs de rivier. Ze hebben gelijk. Uiteindelijk ben ik om 18.00 uur in de stad. Vlak bij het Gugenheim museum vind ik een hotel en boek 2 nachten. Ik ben blij als ik op de kamer ben. Dit was de langste etappe van mijn tocht. Na een bad en wat rust ga ik wat drinken en vervolgens eten in het restaurant van het hotel.

Klik hier voor de foto’s.