Dag 2 in Burgos
Bij een bar aan de bloemenmarkt neem ik een ontbijt. Dan wandel ik de berg omhoog waarop het Castillo staat. Hier is in de 9e eeuw Burgos ontstaan. Ik koop een kaartje en wandel langs de opgegraven en gedeeltelijk gerestaureerde restanten. Vanaf de muren is er een prachtig uitzicht op de stad. Naar beneden lopend passeer ik verschillende kunstschilders. Beneden gekomen bezoek ik het CAB (Casa de Arte Burgos). 
In dit moderne gebouw hangt werk van moderne kunstenaars. In de buurt van de kathedraal ga ik vervolgens op een terras zitten en maak een schets. Het is inmiddels lunchtijd dus bestel ik wat te eten. Halverwege de middag loop ik naar het hotel. De receptioniste komt vragen of ik bezwaar heb tegen een kamergenoot. Eerder had ze al gevraagd of ik bereid was weer naar het pension te verhuizen. Daar had ik bezwaar tegen. Maar dit verzoek kan ik niet weigeren. Om 17.00 uur gaat alles weer open, dus ook het Museo de Evolucion Humana. Hier zijn de zaken te zien die in Atapuerca zijn gevonden. Dat lijkt me interessant. Het museum is ondergebracht in een gigantische glazen doos aan de overkant van de rivier. 
Op een bijzonder inzichtelijk manier, gebruikmakend van de modernste technieken, worden de botten die zijn gevonden van een context voorzien. Op de verdieping wordt de evolutie volgens Darwin geïllustreerd. Alle menselijke stadia worden door levensechte modellen tentoongesteld. Weer buitengekomen is het betrokken. Ik ga naar het hotel. Als ik op de kamer ben brengt de receptioniste een jongeman binnen. Hij heet Luuk. Vader Frans en moeder Portugees. Hij lijkt me niet helemaal fris. We raken meteen in een discussie over de crisis. Hij heeft geen baan meer, allemaal de schuld van het systeem. Ik stop het gesprek omdat het me niet bevalt. Hij is voetbalfans en er is een wedstrijd Frankrijk-Uruguay bezig. Aan de overkant gaan we kijken. Na een bier en de wedstrijd ga ik slapen.
Hai Wim,
Gezellig zo’n kamergenoot! Ja, je komt ze van alle soorten tegen onderweg. Wat een heerlijkheid dat je zo’n slimme zoon hebt. Een fijne steun in de rug.
Mooi is het daar he? Onze Minke genoot er ook zo van. Leuk dat jij ook dat verschil ziet en merkt nu je dichter naar je einddoel wandelt.
Wat vindt jij eigenlijk prettiger
Het rustige wandelen het eerste deel van de reis of dit veel drukker en levendiger deel?
Ben wel benieuwd wat het met je doet.
groetjes Hinke
Hallo Hinke, ik heb in een van de mijmeringen aangegeven dat ik de sfeer in Frankrijk prettiger vind dan de toeristische sfeer van de Camino Francès. Eens dat Menno geweldig is. Groet Wim
Wim,
Ik heb heel veel bewondering voor de manier waarop jij je tocht beleeft. Jij neemt de tijd om te stappen maar ook om de culturele en andere bezienswaardigheden te ontdekken. Desnoods blijf je een dag in een stad om, alles rustig te bekijken. Ieder beleeft de tocht op zijn manier. Ik ben wat sneller gegaan en op 14 juli in Santiago aangekomen. Maar ik ga zeker nog terug met mijn man naar enkele mooie steden en dorpen, die ik verder wil ontdekken. Astorga is mijn favoriete stadje op de camino, niet te groot en veel te zien. Geniet nog van al het mooie onderweg en van de ontmoetingen met de plaatselijke bevolking en met andere pelgrims. Buen Camino.
Pelgrimsgroeten,
Rita
Hallo Rita, leuk dat je mijn site bezoekt. Ja ik wil de sfeer zo veel mogelijk ervaren en daar doen de steden zeker in mee. Mooi dat je op de 14e Santiago hebt “bestormd” zoals de Fransen op die dag de Bastille. Jij ging me snel vooruit. Groeten Wim.
Dag Wim , ben zelf net terug van twee enerverende vakanties in Italië . Paul mcCartney en Andrea Bocelli gezien. Hoe dan ook , volgens mij ben je niet gespietst in Pamplona. Prachtige plaatjes heb je onderweg geschoten , OOK architectuur.Gaat moedig voorwaarts en ik blijf je verhalen lezen. Groet Gerard
Hallo Amice, jij hebt dan toch ook weer een dosis cultuur gehad. Ja in de steden vindt je wel moderne archtectuur. Onderweg is bet vooral historisch. Groeten Wim