Marburg – Ernsthausen

Het café waar ik zou moeten ontbijten is nog dicht als ik even voor halfacht voor de deur sta. Ik loop door en koop bij de bakker koffie en 2 chocoladebroodjes. Al lopend neem ik zo het ontbijt tot me. Tot Wehrda loop ik door het dal van de Lahn. Daarna over een berg naar Gossfelden. Daar staat het huis/museum van de illustrator Ubbelohde van de eerste sprookjesboeken van de gebroeders Grimm.DSC_7504 Veel van de door de broers Grim verzamelde sprookjes werden verkregen van afstammelingen van de Franse Hugenoten die altijd hun verteltraditie hadden onderhouden. Rond 40 sprookjes, waaronder Klein Duimpje en Doornroosje, zijn op die manier gekregen. Beide broers hebben rechten gestudeerd aan de universiteit van Marburg. Ik loop verder langs een spoorlijn. Als het lokale boemeltje voorbij komt, laat de machinist als hij me ziet de hoorn klinken. Ik zwaai en hij zwaait terug. Als ik de plaats Wetter bereik, ga ik naar de bakker. Op de stoep in de zon staat een tafeltje. Daar ga ik aan zitten met koffie en een broodje. Daarna loop ik naar Todenhausen. Dit is een mooi voorbeeld van een Hugenoten kolonie. Langs de hoofdstraat staan nog oorspronkelijke huizen.DSC_7535 In een zijstraat staat het kerkje uit rode zandsteen. Het is open dus ga ik naar binnen. Een kleine ruimte die mooi is ingedeeld, inclusief balkon. Naast het kerkje zijn op de begraafplaats Franse namen te lezen. Ik loop verder en passeer een paar boeren dorpjes. Ik loop naar Münchhausen. Geen Baron te bekennen. Ik loop verder en kom Ernsthausen binnen bij de supermarkt. Ik doe wat boodschappen. Weer buiten vraag ik aan een vrouw of ze me een slaapadres kan noemen. Ze kijkt bedenkelijk en geeft niet veel hoop. Ik loop het dorp in. Bij de benzinepomp staat een bord met pension. Het ziet er dicht uit. Ik vraag bij de pomp of men iets weet. Het pension gaat om 17.00 uur pas open. Ik wacht tot het zover is. Dan krijg ik een kamer van een onvriendelijke Italiaanse vrouw en installeer me.

Klik hier voor de foto’s