Rustdag in Alife

Het reveille vandaag is wat later. Het wordt een rustdag. Ik wil ook in Alife een dagje doorbrengen om de overblijfselen van de Romeinen te bekijken. De lucht is blauw als ik naar de bar bij de Kathedraal loop. Er staan wat kraampjes met koopwaar naast de kerk. Bij de bar drink ik koffie en loop dan naar de supermarkt buiten het ommuurde centrum. Op mijn gemak loop ik terug naar mijn kamer om er de boodschappen te brengen.

Opvallend levendiger is het stadje nu de zon er op staat. Vervolgens ga ik aan de andere kant van het centrum op zoek naar het amfitheater. Als ik het gevonden heb blijkt de toegang afgesloten. Dat geldt ook voor de Criptoportico waar ik vervolgens heen loop. Op de weg langs de stadsmuur is ook markt. Langs een mausoleum en een toren, die van een middeleeuws kasteel overgebleven is, ga ik terug naar de Kathedraal. Omdat deze nu wel open is, ga ik binnen kijken. In een mooi licht interieur is men bezig een beamer-presentatie voor te bereiden. Weer buiten besluit ik een schetsje te maken van de kerk en de markt.

Op het terras van de bar met een kop koffie neem ik daar even tijd voor. De markt wordt afgebroken en de winkels gaan dicht. Het ‘heilig uur’ is aangebroken. Op mijn kamer doe ik als de Italianen en neem de middagpauze ook in acht. Tegen 17.00 uur ga ik naar de winkel van de verhuurder en reken af voor twee nachten. Ik spreek af morgen de sleutel onder de deurmat te leggen. Op die manier kan ik vroeg vertrekken. Ik ga bij de bar tegenover de kathedraal mijn foto’s uploaden. Ik tref er een Engelse barkeeper. Dat maakt de conversatie wat makkelijker. Hij woont al 10 jaar in Alife en komt uit Londen. Als de klokken van de Kathedraal luiden betekent het dat er een dienst gaat beginnen. Binnen blijkt er een stem zonder zichtbare persoon de dienst te leiden. Ik hoor het een tijdje aan zonder er iets van te begrijpen en ga weer. Op aanraden van de barkeeper loop ik naar een restaurant. Met wat klaarliggende happen stel ik een maaltijd samen. Het is geen culinair hoogstandje, maar het vult de maag. Ik loop terug naar mijn verblijf.