Saint-Pol-de-Leon – Morlaix & Mariette heenreis

Om 7.30 uur kan ik ontbijten. Dan reken ik af en vertrek uit Saint-Pol-de-Leon. Het is half bewolkt en de wind is nog fris. Over lege landwegen loop ik zuidwaarts. Ik kijk over de landerijen en zie in de verte de oceaan.

Mijn route volgt de loop van de rivier La Penzé. Aangekomen bij de brug over de rivier, de Pont de la Corde, steek ik de rivier over. Ik loop naar de haven, het is niet veel meer dan een aantal boten die in de rivier liggen te dobberen. Ik ga even op een muurtje zitten en eet en drink wat uit de rugzak. Daarna loop ik langs een dooie tak van de rivier en ga daarna gestaag omhoog tot ik in het dorp Henvic aankom.

Een klein dorp met een grote kerk en een bijzondere kapel. Ik loop naar de bar en bestel koffie. Naast mij zit een man die 2 jaar in USA heeft gewerkt. We converseren in het Engels over voetbal. Ik spreek ik nog even met de barman en ga dan ook weer op pad. Via landwegen loop ik vervolgens naar Taulé. Het silhouet van het dorp dat wat hoger ligt is van afstand al te zien. Als ik daar na anderhalf uur lopen aankom, sta ik meteen bij de bar.

Ik ga er binnen en bestel koffie. Mariette bericht hoe haar treinreis verloopt. Door harde wind kan de Eurostar niet harder rijden dan 80 km/uur. Ze zal daardoor 70 minuten later in Parijs aankomen. Ik loop van Taulé door een glooiend landschap naar Morlaix. Ik kom de stad binnen bij de jachthaven in de rivier. Kenmerkend is ook de hoge spoorbrug die over het dal is gebouwd.

Ik loop naar het Appart Hotel waar we een appartement hebben gehuurd. Via de code die ik via SMS heb gekregen, ga ik naar binnen. Dan komt het bericht van Mariette dat ze 10 minuten te laat kwam voor de trein naar Morlaix. Er is die avond geen andere trein meer, ze moet dus overnachten in Parijs. Eurostar heeft voor haar een hotel geregeld en betaald. Ik ben teleurgesteld dat ze vanavond niet kan komen en ga vervolgens eten in een restaurant La Terrassa slechts een paar panden bij ons onderkomen vandaan.

Na het eten ga ik naar het appartement en ga zitten schrijven met een wijntje er bij dat voor ons samen was bedoeld. Ondertussen stuurt Mariette foto’s van het hotel Ami en het restaurant Blomet waar ze op het terras heeft gegeten.