Na een koude nacht ben ik vroeg wakker. Het is nog zwaar bewolkt en de tent is nat. Als ik me heb gedouched is het al wat lichter en even later is er blauw aan de lucht. Het is 6.15 uur als ik alles heb ingepakt en vertrek. De route begint net achter de camping en gaat meteen recht omhoog de clif op. De meeuwen krijsen, de schapen kijken me dom aan en springen weg als ik dichtbij kom, de hazen en konijnen rennen als bezeten alle kanten op en dat alles onder een doorbrekende zon, alle belofte van de dag zijn in dit moment gevat. Kortom een moment om in te lijsten. De eerste 2 uur loop ik op de rand van de clif, links de uitgestrektheid van de Ierse zee, en rechts de glooiende weiden met schapen. Bij een oude steengroeve verlaat ik de kust. Het is zo warm geworden dat ik trui en jas heb uitgedaan. Ook de pijpen van de broek gaan eraf. Er is geen vlak stuk in de route. Bij Dent in de Cleator Moors gaat het stijl naar een top van 352 meter. Met dit soort inspanningen is de 22 km van vandaag nog een hele inspanning. Als ik met mijn laatste krachten in Ennerdale Bridge aankom is de beloning zoet, ik kan mijn tentje in de tuin van de lokale pub neerzetten. Ze hebben bier, eten en wifi. Het is een pub zoals je die voorstelt in een klein poetisch Engels dorp. Zelfs de naam past er bij: The Fox and Hounds. De dorpelingen die me als enige op het terras zien zitten komen allemaal even een praatje maken, over lopen, waar ik vandaan kom en het mooie weer. Na een uitgebreide maaltijd kijk ik nog even naar Engeland-Urugay.

Klik hier voor de foto’s