Vercelli – Robbio

Na het ontbijt volgt een omhelzing met de Italiaanse hospitalero. Ik stap de deur uit en zie dan pas dat het regent. Alsnog gaat de regenkleding aan. Dan loop ik het gisteren zo zonnige plein over. Bij de Panaderia koop ik brood voor de lunch en loop de stad uit. Eenmaal de verkeersweg verlaten, loop ik weer tussen de rijstvelden. De regen die uit de egaal grijze lucht valt neemt toe. Als het me te gek wordt ga ik schuilen bij een verlaten en vervallen boerderij. Van de apart staande woning is het interieur een grote puinhoop. De twee Italiaanse vrouwen die ik was gepasseerd, komen even later ook schuilen. De regen wordt wat minder, ik ga verder lopen. In het dorp Palestro aangekomen loop ik naar het centrum om in een bar wat op te drogen. Ik bestel een Americano (espresso aangevuld met heet water). Het is droog geworden als ik verder ga. Er volgen nog tweeënhalf uur rijstvelden. Dan loop ik Robbio binnen. Bij het Municipio is een pelgrimsopvang. Ik loop er heen. Even later krijg ik van een vrouw de sleutel. Ik fris me wat op en ga dan het dorp rond om in een bar te eindigen met een bier. Ik schrijf er mijn verhaal. Als ik daarna naar de kam er ga, zijn ook de twee Italiaanse vrouwen en de Duitse Birgit aangekomen. Een Italiaanse fietser is ook aangekomen. als ik een rondje door het dorp loop vind ik een mooi oud kerkje. Ik ga zitten schetsen. Daarna eet ik wat en ga naar de kamer.