Alagon-Utebo

Om 6.00 uur vertrek ik (zonder ontbijt) uit het hotel en loop de stad Alagon in de ochtendschemer uit. Ter hoogte van het station gaat de route het spoor en de snelweg over en gaat het boerenland in.

Na anderhalf uur lopen ben ik in het dorp Torres de Berrellen. In het centrum staat een mooie toren in mudejar stijl. Ik zie een bar die open is en ga er binnen. Met koffie en een broodje is mijn ontbijt geregeld. Op tv staat het weerbericht op. Tot zondag is het uitgerekend in deze regio 45 graden. Ook de Spanjaarden vinden het extreem warm.

Het volgende uur loop ik naar het dorp Sobradiel. Op een heuvel staan het gemeentehuis en de kerk naast elkaar. Een modern vormgegeven toren op de kerk valt op. Bij de kiosk van het zwembad koop ik een glas fris. Ik loop even over 9.00 uur het dorp uit onder de paraplu. Het begint weer warm te worden. Nadat ik de snelweg ben overgestoken en weer langs de spoorlijn loop, komt een pelgrim mij tegemoet. Het is Rene uit Carcassonne, pelgrim naar Santiago. We wisselen wat ervaringen uit in het Frans en maken foto’s. Met een “Bon Courage” gaan we elk onze weg. We kijken nog even om en zwaaien.

Rond 11.00 uur bereik ik het station van Utebo. Samen met het stuk dat ik gisteren liep is de etappe Alagon-Zaragoza gelopen. Een jong stel is behulpzaam als ik de Spaanse teksten in de ticketautomaat niet begrijp. Zij heeft een jaar in Groningen gestudeerd. Met een ticket stap ik in de trein naar Zaragoza. In station Portillo stap ik uit en loop vervolgens naar Puerto del Carmen. Daar stap ik op de bus en ga naar de Avenida Cataluna 152. Dat is ook de vertrekhalte van de bus naar Bujaraloz.

Ik heb besloten om de Monegros (semi-woestijn) niet door te lopen. Normaal al het moeilijkste deel van de Camino maar met de huidige temperaturen niet te doen, te gevaarlijk. In de gids wordt er al voor gewaarschuwd en de mogelijkheid van de bus als alternatief genoemd.

Inmiddels is het tijd om wat te eten. In een zijstraat is een bar waar ik wat tapas en bier bestel. Ondertussen probeer ik de bus te reserveren via OMIO op de telefoon. Dat lukt niet dus ga ik zonder reservering bij de halte staan. Om 16.00 uur zie ik de bus met bestemming Lleida aankomen en steek mijn hand op. De bus stopt en ik stap in en betaal 6 Euro. Over reservering wordt niet moeilijk gedaan. In een uur ben ik in Bujaraloz. Ik ga naar hotel Espanol aan de N2. Het is een chauffeurshotel. Ik krijg een kamer.

Na een douche ga ik in de bar zitten schrijven. Vanaf 19.30 uur is er een buffet met de meest bijzondere Spaanse gerechten geopend. Ik eet tot ik verzadigd ben. Om morgen vroeg op te staan ga ik om 22.00 uur slapen.