Campagnano di Roma – La Storta

In de keuken vinden we de ingrediënten voor een ontbijt. Ik zet alles op tafel terwijl John Noël koffie zet. Als we na het ontbijt alles hebben opgeruimd vertrekken we en lopen de lange Corso Victor Emanuel uit. Het gaat meteen omhoog. John Noël heeft last van de voeten en wil kalm aan doen. Ik loop in mijn eigen tempo bij hem weg. Na het gemeentelijk zwembad dat op de top van de berg ligt, gaat het steil naar beneden. Ik sta een informatiebord te bekijken als John Noël aan komt lopen. Hij heeft nog steeds last van de voeten. Ik loop weer bij hem weg en kom bij een Sanctuario di Sorbo. Ik kan het niet zien als ik er niet heen loop. Ik ga er niet heen en loop verder. Het duurt niet lang of ik ben in Formelle. Bij een bar drink ik koffie en wacht af of John Noël komt opdagen. Na 2 koffie is hij er nog niet. Ik besluit verder te gaan. Door een poort kom ik in het historische deel van de stad. Het ziet er charmant uit. Als ik er door ben gelopen daal ik met een lange trap naar de weg en loop verder. De route gaat nu door een dal. Het eerste deel onder de bomen en daarna langs riet. Plotseling zit op een muurtje Cedric. Ik had hem nog niet gezien vandaag. Als ik zeg dat John Noël achter me aan moet komen, wil hij wil op hem wachten. Ik loop verder terwijl het behoorlijk warm is geworden. Ik kom over een snelweg en na wat klimmen kom ik bij een splitsing. De route volgt het pad, het alternatief gaat langs een archeologisch interessante plekken. Ik ga verder over de lternatieve route. In de jaren 60 zijn hier een Necropolis en meerdere graftombes ontdekt. Er zijn er die stammen uit de 8e en 9e eeuw voor onze jaartelling. Erg veel is er niet van te zien. De panelen met informatie moeten het doen. Aan het eind van de alternatieve route ga ik even pauzeren. Ik eet wat ik nog in de rugzak heb. Er waait een windje dat voor verkoeling zorgt. Dan loop ik naar La Storta. Vlak voordat ik er ben is de weg geblokkeerd door omgezaagde bomen. Met moeite weet ik er door te komen en loop langs de weg naar het stadje. De eerste bar die ik tegen kom zitten bekenden o.a. het stel met een zoon. Ik ga, nadat ik water heb genomen, op zoek naar een slaapplaats. Bij het vakantiehuis van “Nostra Signora del Sacro Cuore” vind ik een onderkomen. Ik wordt door een witte non naar de kamer gebracht, een éénpersoonskamer met bad, airco en tv Na het douchen haal ik wat drinken. Op de kamer kijk ik voor het eerst naar de aankomst van de Tour de France. Om 19.30 uur ga ik bij een restaurant wat eten. Daarna ga ik een ijsje eten op een terras waar drie jonge jongens klassieke jazz spelen. Er heerst een relaxte sfeer.