Celle di San Vito-Troia

Het is vannacht gaan waaien. Klapperende deuren en ramen hielden mij uit de slaap. Nadat ik alles heb vastgezet kan ik gaan slapen tot ik om 7.00 uur opsta. Ik heb om 8.00 uur afgesproken in het restaurant. Ontbijt dat mij wordt aangeboden is wat ik normaal in de bar eet, koffie met een cornetto. Ik reken af en ga op pad.

Er waait nog steeds een snerpende harde wind. Ik doe mijn fleece aan en mijn windstopper er overheen. De lucht is wel wolkeloos dank zij de wind. Via een andere weg dan gekomen, klim ik het dal uit. Daarna gaat het de rest van de dag bergafwaarts. De zon warmt al snel op. Eerst gaat mijn fleece uit en even later ook de windstopper. Met een serie haarspeldbochten kom ik de berg af en loop een ander landschap in. Het is vlakker en staat vol windmolens. Ook zijn er grote vlaktes belegd met zonnepanelen. Het zijn toch tekenen dat Italië aan het vergroenen is. Het wordt nu zo warm dat ook de pijpen van de broek af gaan. Ik loop een rechte weg tot de klim naar Troia begint.

De stad ligt op de top van een berg. Bovengekomen loop ik langs wat armoedige woonbebouwing. Opvallend is dat er veel was te drogen hangt. In het centrum is het druk. Veel flaneerders in zondagse kleding vullen de hoofdstraat. Ik loop de straat in tot ik bij de Kathedraal ben gekomen. Het is een mooi Romaans bouwwerk waar in de 11e en de 12e eeuw ca. 100 jaar aan gebouwd. In de eeuwen daarna is het gebouw meerdere keren beschadigd door aardbevingen en weer hersteld. Ik loop de straat uit tot ik bij het Casa Pellegrino ben. De deur is gesloten en hoe ik ook bel, er komt geen reactie. Ik loop terug en ga bij een bar een biertje drinken. Ondertussen zoek ik een B&B. Vlakbij is er een in de hoofdstraat. Ik reserveer en bel meteen om af te spreken. De Italiaanse aan de telefoon kan ik niet verstaan. Ze haalt een ander er bij die Engels spreekt. Ik kan om 18.00 uur terecht. Ik heb 2 uur om wat in de stad rond te kijken. Er zijn palazzos, kerken en een parkje.

Een jonge vrouw arriveert op het afgesproken tijdstip. Ze laat me binnen, legt uit hoe alles werkt. Ondertussen zet ze koffie. Ze is de dochter van de eigenaar van het onderkomen. Als ze is vertrokken stap ik onder de douche. Daarna ga ik op bed zitten schrijven. Om 20.00 uur zoek ik een restaurant. Bij Osteria d’Avalos ga ik binnen en bestel een pasta en daarna Sepia. Na het eten loop ik naar de kamer terug en ga naar bed.

Gelopen: Celle di San Vito – Troia 16.48 km