Die – Abbaye de Valcroissant

8 reacties

De wolken zijn op de aarde gevallen. Dichte mist is het gevolg. Alles is nat maar in mijn tentje is het droog gebleven. Bij de bakker haal ik een baguette en een pain au chocolat. Tegenover de bakker is een café waar ik een grand noir bestel. Bij de koffie eet ik als ontbijt pain au chocolat. Als de mist begint op te trekken kan de zon weer gaan schijnen. Ik besluit de ochtend de stad verder te verkennen. Bij de VVV vraag ik wat er nog te zien is van de Hugenoten. Er komt een jonge vrouw naar me die een deel van de route heeft gelopen. We praten even. Ze wijst me op de plattegrond waar ik e.e.a kan vinden. Ik loop naar de tempel. Deze is nu van de gezamenlijke Franse protestante kerken. Naast de tempel staat het gebouw van de voormalige protestante universiteit. Naast de kathedraal lees ik op een plaquette dat een protestantse rechtbank protestanten veroordeelde tot de doodstraf omdat ze niet recht in de leer waren. DSC_5074Op deze plaats werden ze geëxecuteerd. Met een hoofd vol gedachten loop ik terug naar de camping. Onderweg koop ik nog even wat fruit en yoghurt. Mijn spullen zijn wat gedroogd. Ik pak in, betaal, eet een yoghurt en vertrek. Het is 11.30 uur en inmiddels zo warm dat ik de pijpen van de broek rits en de mouwen oprol. Het traject naar Valcroissant is maar 8 kilometer maar wel over een pas van 1.000 meter hoog. Als ik zwoegend en zwetend omhoog klauter kom ik een Nederlands echtpaar tegen. We praten even met elkaar. Ze kennen de omgeving goed omdat ze er een huis hebben. Ik vertel wat ik aan het doen ben. Ze vinden het bijzonder. Ik geef ze mijn webadres, ze willen me volgen. Uiteindelijk bereik ik de top na drie uur klimmen. Op de Pas de Brei is het uitzicht geweldig. Ik ga op een steen zitten en eet een banaan. Dan begint de afdaling. Deze gaat in geleidelijkheid rechtstreeks naar de Abdij van Valcroissant. Deze abdij is nu in gebruik als boerderij. Als ik aan kom lopen, komt de boer me tegemoet. Ik vraag of ik in de abdij kan slapen. Dat kan. DSC_5088Ik krijg een stapelbed in een mooie gewelfde ruimte. Ik moet denken aan de onderkomens op mijn tocht naar Santiago. Ik installeer me en ga daarna in de zon zitten schetsen. Als de boer het schetsje ziet is hij blij. Even later vraagt hij of ik de abdij wil bekijken. Hij leidt me rond. Als ik zeg dat ik het bijzonder vind om in een gebouw te zijn waarvan elke steen 9 eeuwen geschiedenis uitstraalt zegt hij wijzend naar de bergen: “Die stenen zijn nog ouder”. Als ik weer in de zon zit, komt hij met zijn vrouw. Ze wil mijn schetsje zien. Ze vindt het ook mooi. Ik beloof als ik hun adres krijg een kopie op te sturen. Even later arriveert een echtpaar dat heeft gewandeld. Als we samen in de eetzaal zitten blijken ze uit Grenoble komen. We eten met elkaar en praten over van alles. Om 22.00 uur ga ik naar bed.

IMG-20160416-WA0000

Klik hier voor de foto’s