Heenreis

Na ampele overweging heeft Mariette besloten een deel van de tocht mee te lopen. Was het vorig jaar het eind van de tocht, dit keer zal ze het begin meelopen. Gisteravond zijn we met de trein naar Amsterdam gereist om bij zoon Simon te overnachten. Vanochtend zijn we op tijd op het vliegveld, dankzij schoondochter Ruth die ons om 7.30 naar Schiphol brengt. Het inchecken verloopt zonder problemen. Op internet was het niet gelukt de rugzakken in te checken. Maar dat blijkt geen probleem. Zonder extra kosten kunnen ze nu mee.

Na de security-check drinken we koffie eten er als ontbijt een broodje bij. Vervolgens lopen we de geweldige afstand naar gate D22 en gaan aan boord van het vliegtuig van Air Serbia. Na een vlucht van 2 uur landen we op het Tesla-vliegveld in Belgrado. Na nog een security-check mogen we in het vliegtuig naar Tirana stappen. Na een korte vlucht zuidwaarts zetten we om 16.15 uur in Tirana voet aan de grond. We worden verwelkomd met een lange rij voor de paspoortcontrole. De beambte achter het loket bekijkt alleen het paspoort. Er komt geen test, QR code of gezondheidsverklaring aan te pas. We lopen de aankomsthal in en pakken de rugzak van de band. We willen bij een automaat geld pinnen. Dat blijkt zoveel te kosten, dat we het later in de stad zullen proberen. We gaan de hal uit en lopen de zomerse warmte in. Het is 28 graden als we even met een lokaal biertje op een terras bijkomen van de reis. Met een bus gaan we vervolgens naar de stad. De vriendelijke chauffeur zorgt ervoor dat we op de goede plek uitstappen.

We gaan op zoek naar het onderkomen dat ik via AirBenB heb geregeld. Als we bij een klein toeristenbureau gaan informeren, blijkt dat de verhuurder te zijn. Even later staan we op de 8e verdieping bij het penthouse waar we 2 nachten zullen verblijven. Nadat we gedoucht hebben, gaan we de stad in. Tirana blijkt een levendige, moderne stad te zijn. We lopen langs het “Park van de Jeugd”. Nu een levendig familiepark, maar na de val van het communisme heerste er chaos in het park. Er waren illegale cafés en de maffia regeerde. We lopen naar het grote Skanderbergplein waar het druk is. Op aanraden van onze huisbaas, gaan we vervolgens op zoek naar Restaurant Oda. In een klein steegje vinden we het. We hebben geluk, voor het kleine sfeervolle restaurantje komt net een tafel vrij. We nemen plaats en bestellen traditionele gerechten, aubergine gevuld met groente en worstjes van schaaps-ingewanden. We drinken er wijn bij (1/2 ltr. voor 400 lekë). Na het eten is het donker geworden. We lopen terug naar het grote plein. Op het terras van het Operahuis besluiten we nog even een Raki te nemen. Het is een aangename manier om de dag af te sluiten.