Miyoshi – Kanonji

Na het ontbijt vertrek ik samen met Kathy. We worden uitgezwaaid door de gastheer en -vrouw. Al snel gaat het pad steil omhoog. Drie uur lang klimmen we over een bospad. De zon is gaan schijnen. Het licht speelt mooi tussen de kruinen van de ceders. Om en om passeren we de andere mannen uit de minshuku. Boven gekomen, ligt daar de zonovergoten tempel 66: Unpenji. Het is een uitgebreid complex van gebouwen met daaromheen allerlei boeddhistische objecten en beelden. Rondom een beeld van de stervende Boeddha staan 500 verschillende beelden van de eerste volgelingen. Voor we aan de afdaling beginnen, gaan we naar het hoogste punt. Daar staat een uitzichttoren. We genieten een prachtig uitzicht. Er loopt ook een kabelbaan naar deze top. De aanwezige skiliften wijzen erop dat hier aan wintersport wordt gedaan. De top ligt op de grens van het district Kagawa. Dit vierde en laatste district van Shikoku staat voor Nirwana. We gaan, zodra we gaan dalen, dit hoogste stadium van zijn binnen. Het staat voor een nieuw en beter leven. Tijdens de daling stoppen we een paar keer om de knieën rust te gunnen. Een grote slang ligt op het pad in de zon. Hij schiet snel het groen in als we er aan komen. Aan de voet van de berg gekomen is het tijd om te lunchen. Het lunchpakket, dat we mee hebben gekregen van de minshuku, bevat twee bolletjes rijst. Na de lunch lopen we naar tempel 67: Daikoji. Dit is een eenvoudig exemplaar. In de gids lees ik dat het een uitgebreide centrum was voor onderwijs van zowel de Tendai als de Shingong sekte, maar een groot deel van de gebouwen is door brand verwoest. Als we vervolgens de stadsrand van Kanonji bereiken, neem ik afscheid van Kathy. Hij heeft een afspraak met een vriend. Ik loop door de stad in, en ga op zoek naar het hotel waar ik zal verblijven. Ik boek meteen voor twee nachten. Morgen neem ik een rustdag.

Klik hier voor de foto’s