Ploërmel – Plumelec
Als ik opsta, weet ik nog niet waar ik heen zal gaan vandaag. Ik ga ontbijten en daarna spreek ik met de vrouw van het hotel. Omdat ik een Gite belde, maar niets begreep van de vrouw die ik aan de telefoon kreeg, vraag ik haar voor mij die Gite te bellen. Dat doet ze en regelt mijn onderkomen. Ik bedank haar en ga op pad.
Al snel loop ik de stad uit via de D122 richting Guillac. Bij een brug over een brede waterloop neem ik mijn eerste pauze om een appel te eten. Ik loop weer verder als Mariette me met de beeldtelefoon van WhatsApp belt. Zo hebben we toch een beetje het idee dat we samen lopen. Nog voor Guillac verlaat ik de D122 en ga richting Quily via de D174. Rond 12.00 uur neem ik plaats voor een pauze op het terras van “la Station du Val d’ Oust”. Binnen aan de bar haal ik koffie.
Al snel nadat ik weer verder loop, stopt er een bestelwagen die me opwacht. Het raam wordt open gedraaid en de bestuurder spreekt me aan met de bekende vragen. Zelf loopt hij ook. Hij vertelt van zijn tocht vorig jaar op de Via Franciscana. Daarna wijst hij op de fantasie-torens richting Lizio en geeft me er een folder van. Ik dank hem en dan vertrekt hij. Ik loop verder en steek de D4 over. Kort daarna sta ik bij de typische sprookjesachtige torens. Ze zijn gemaakt door de kunstenaars/metaalbewerkers van Lizio.
Door heuvelachtig Bosgebied loop ik vervolgens naar Lizio. In dit kleine historische stadje is een Insectenmuseum. Tegenover de kerk is een bar-restaurant “la Cour des Artisans”. Ik neem plaats op op het terras en bestel een Croque Monsieur en een bier. Het is een idyllisch plaatsje. Na een klein uur ga ik het laatste stuk lopen naar het dorp St.Aubin. Aangekomen in het dorp krijg ik problemen met mijn mobiel. Ik realiseer me dat ik zonder mobiel helemaal niks kan. Enigszins in paniek spreek ik een man aan die bij zijn huis bezig is. Ik leg e.e.a. uit. De hele familie komt naar buiten, inclusief oma die van Engelse afkomst is en waarmee ik dus makkelijker kan praten. Als er geen oplossing wordt gevonden besluit de man, die ik aansprak, mij naar mijn onderkomen te rijden. Ik kan daar ook niet heen navigeren. Met een kort ritje wordt ik bij de Gite afgezet.
Door de eigenares wordt ik in de Gite gelaten. Ik vertel ondertussen van mijn probleem met de mobiel. Ik overweeg van alles b.v. Menno bellen, met de bus naar Vannes en een elektronicawinkel zoeken enz. Dan kom ik op de gedachte om de telefoon te resetten. Dat blijkt te helpen. Ik ben opgelucht als de eigenaresse mij in de Gite rondleidt. Het ziet er allemaal keurig uit.
Als zij is vertrokken ga ik aan tafel zitten en boek een hotel voor morgen. Als maaltijd heb ik mijn zelf meegebrachte brood en fruit. Alles is aanwezig om koffie te kunnen zetten. Even later videobelt Mariette. Ik breng de Gite in beeld voor haar. Daarna schrijf ik mijn verslag.
Geef een reactie