San Sebastian Irun

Dit wordt de laatste dag van mijn voettocht. Met miezerig weer loop ik de stad uit. In het voorstadje Trintxerpe spreekt een jongeman me aan. Na de bekende vragen, waar vandaan, waar naartoe en hoe lang, vraagt hij wat ik heb geleerd op de Camino. DSCF1416Als ik antwoord dat je met weinig toe kunt, beginnen zijn ogen te glimmen. Hij geeft me een folder van een groepering die vriendschap als oplossing ziet voor alle problemen. Ik bedank hem en ga in een bar ontbijten. Als ik de folder bekijk moet ik sterk denken aan de communes van de 60er jaren. Ik laat de folder achter in de bar en loop vervolgens door een industrie en havengebied. De vraag van de jongeman blijft me nog even bezighouden. En gesteld op de laatste dag van mijn tocht! Met een bootje laat ik me naar de overkant van de rivier brengen. Daar sta ik ineens in een middeleeuws plaatsje. Dan begin ik aan een klim die uiteindelijk 3 uur zal duren. Rond 12.00 uur passeer ik de top van de berg Jaitzkibel, hoog 455 meter. Tijdens de afdaling zijn er, ondanks het slechte weer, mooie uitzichten over een onaangetaste kust te genieten. DSCF1425Tegen 14.00 uur ben ik in Irun. Het zit er op. Een tocht van 169 dagen, ca. 3110 kilometer, het voelt wat onwennig als ik het einde vier in een bar met een glas bier. Het dringt nog niet tot me door. Ik loop het centrum in op zoek naar de herberg. Als ik hem gevonden heb, blijkt deze pas over 2 uur te openen. Irun is ook niet zo boeiend. Ik loop naar het station en kijk waar ik heen kan. Als ik de bus naar Santander zie staan  komt een eerdere gedachte weer boven. Van Santander met de boot naar Engeland. Vandaar naar Nederland. Zo wordt het echt een rondje Europa. Op het moment dat ik in de bus stap besef ik dat mijn tocht is afgelopen. Een unieke tocht met unieke ontmoetingen en ervaringen.

Klik hier voor de foto’s.